Nazwa ta obejmuje wszelkiego rodzaju zaburzenia transportu substancji pokarmowych przez błonę jelitową, niezależnie od rodzaju schorzenia, w przebiegu którego one występują. Upośledzenie transportu jelitowego, dotyczące wszystkich lub większości składników pokarmowych, określane jest jako pełny zespól upośledzonego wchłaniania. W licznych stanach chorobowych upośledzenie wchłaniania jelitowego ogranicza się do kilku lub wybiórczo tylko do jednego składnika pokarmowego. Mówimy wtedy o niepełnym lub wybiórczym zespole upośledzonego wchłaniania. Upośledzenie wchłaniania produktów trawienia, zależne od zmian w samej błonie śluzowej jelita, stanowi pierwotny zespół upośledzonego wchłaniania. O wtórnym zaburzeniu wchłaniania mówimy wtedy, gdy jest ono następstwem zaburzeń trawienia w świetle jelita i zależy od braku właściwe przygotowanego substratu dla transportu przez błonę jelitową. Podział na pierwotne i wtórne zaburzenia jest zbyt schematyczny, gdyż trawienie i wchłanianie wykazuje ścisłe wzajemne powiązania. Objawy kliniczne kształtują się pod wpływem niedoboru składników pokarmowych, w tym witamin i składników mineralnych, oraz zależą od zalegania w przewodzie pokarmowych strawionych, lecz niewchłoniętych składników pokarmowych, które głównie na drodze osmotycznej, a również wskutek drażniącego wpływu produktów ich bakteryjnego rozpadu – prowadzą do biegunki. Natomiast w kale wzrasta ilość tłuszczu, azotu białkowego oraz produktów fermentacji węglowodanów.
Zespół złego wchłaniania
