Jest najczęstszą formą wirusowego zapalenia wątroby, przybierające niekiedy rozmiar epidemii. Wirusy przenoszone są na skutek zakażenia spowodowanego kontaktem z kałem zawierającym wirusy, np. wskutek spożywania zanieczyszczonej wody lub zakażonych artykułów spożywczych. Na zapalenie wątroby typu A częściej zapadają dzieci i młodzież. Szczególnie zagrożeni są wszyscy ludzie, niezależnie od wieku, którzy żyją w niehigienicznych warunkach. Ponadto do grupy ryzyka, ze względu na swoje praktyki seksualne, należą homoseksualiści. Między zarażeniem się i pojawieniem choroby mija 2-5 tygodni (czas wylęgania). W tym czasie jako niecharakterystyczne zwiastuny występują zazwyczaj ogólne zaburzenia trawienia, dolegliwości reumatoidalne lub bóle gardła i katar, tak jak przy przeziębieniu. Często wraz ze stolcem wydalane są wirusy, które mogą przenosić zapalenie wątroby. Po okresie wylegania zapalenie wątroby objawia się często żółtaczką (około 50% przypadków). Rozpoznaje się ją początkowo zanim obejmie skórę i błony śluzowe, po „bieli” oczu. Najpierw skóra i błony śluzowe mają barwę czerwonawo żółtawą, następnie po 1-2 tygodniach zielonożółtawą. Do innych symptomów choroby należą: brak apetytu, nudności, świąd, jaśniejszy stolec, piwno brązowy mocz, zwolnione tętno, nierzadko gorączka. Wątroba i śledziona zazwyczaj też są obrzękłe. Leczenie zwykle objawowe
Zapalenie wątroby typu A
