Do rozwoju przewlekłego zapalenia wątroby dochodzi u ponad połowy chorych, którzy wcześniej przeszli ostre zapalenie wątroby typu C. U 20% pacjentów po 25-30 latach przewlekłego procesu chorobowego rozwija się rak wątrobowo – komórkowy oraz marskość wątroby. Rak wątrobowo-komórkowy jest najczęstszą postacią pierwotnego nowotworu wątroby. Rokowanie w tym typie nowotworu jest złe, ponieważ rak ten jest bardzo inwazyjny. Czas przeżycia chorych, którzy nie są leczeni wynosi kilka miesięcy. U niektórych chorych rozważa się leczenie operacyjne. Natomiast marskość wątroby przebiega powoli, polega na nieodwracalnej zmianie jej prawidłowej budowy i utracie właściwych funkcji na skutek uogólnionego uszkodzenia jej miąższu i tworzenia się tkanki bliznowatej. Obumarłe w wyniku marskości komórki nie odnawiają się. Przebieg wirusowego zapalenia wątroby w fazie przewlekłego zakażenia określa się mianem „falisty”, z powtarzającymi się okresami utrzymującego się ponad 6 miesięcy podwyższonego lub falującego poziomu ALAT i obecnością materiału genetycznego wirusa w surowicy badanego przy zastosowaniu polimerazowej reakcji łańcuchowej (PCR). Badanie histologiczne bioptatu wątroby potwierdza cechy przewlekłego stanu zapalnego. W leczeniu stosuje się leki, takie jak interferon alfa i rybawiryna.
Zapalenie wątroby typu C przewlekłe
