Jest stanem zapalnym obejmującym miąższ płucny i/lub tkankę śródmiąższową. Zapalenie płuc najczęściej rozwija się w następstwie zapalenia górnych dróg oddechowych i zaplenia oskrzeli. Główne objawy to kaszel, z odpluwaniem żółto zielonkawej wydzieliny, gorączka, bóle w klatce piersiowej, nasilające się przy kaszlu oraz ruchach tułowia, poty, dreszcze. W ciężkim stanie pojawia się uczucie duszności oraz przyspieszenie oddechu. Zapalenie płuc wywołują najczęściej bakterie, głównie dwoinka zapalenia płuc oraz wirusy. Tzw. atypowe zapalenie płuc wywołane jest przez wirusy mikoplazmy i grzyby. Szczególnie narażone na rozwój choroby są osoby: w podeszłym wieku, palące tytoń, chorujące na cukrzycę lub POChP (przewlekłą obturacyjną chorobę płuc), z obniżoną odpornością i dzieci. W odpowiedzi na inwazje czynników chorobotwórczych dochodzi do nacieku komórek zapalnych i obrzęku ściany pęcherzyków płucnych, w ich świetle pojawia się płyn. Czasem w trakcie zapalenia tworzą się ropnie w tkance płucnej. Zapalenie płuc może rozszerzyć się na opłucną i wywołać zapalenie opłucnej. U osób młodych, wcześniej zdrowych, leczenie może być przeprowadzone ambulatoryjnie. W przypadku osób starszych (szczególnie po 65. roku życia), u osób chorujących na choroby przewlekłe (POChP, mukowiscydoza, choroby serca) konieczna jest hospitalizacja.
Zapalenie płuc
