Jest to ostry, krótkotrwały stan zapalny błony śluzowej oskrzeli, najczęściej przebiegający z zapaleniem tchawicy lub stanem zapalnym górnych dróg oddechowych. Przebieg choroby jest zwykle lekki, jednakże u ludzi starszych, schorowanych oraz u dzieci może być ciężki i prowadzić do groźnych powikłań płucnych. Schorzenie to występuje najczęściej w okresie wiosennym i jesienno-zimowym, stanowiąc jeden z objawów przeziębienia, które samo przez się nie wywołuje choroby. Osłabia jednak odporność organizmu na bakterie, które dostają się do dróg oddechowych, a to prowadzi do wystąpienia ostrego zakażenia. Ostre zapalenie oskrzeli może być także wywołane podrażnieniem dróg oddechowych czynnikami chemicznymi (gazy drażniące, gazy bojowe), fizycznymi (kurz, pyły nieorganiczne) bądź uczulającymi (pyły organiczne, roślinne, zwierzęce). Choroba zaczyna się gorączką, kaszlem – początkowo suchym a następnie połączonym z wykrztuszaniem plwociny śluzowej, która w dalszym przebiegu schorzenia staje się ropna. Uporczywy kaszel powoduje bóle mięśniowe klatki piersiowej lub bóle za mostkiem, którego przyczyną są zmiany zapalne w tchawicy. Zwykle występują również objawy ogólne: bóle głowy, osłabienie i brak łaknienia. Chorobę rozpoznaje się badaniem fizykalnym, stwierdzając przez osłuchiwanie obecności wydzieliny w drzewie oskrzelowym. Leczenie polega na stosowaniu leków przeciwkaszlowych i przeciwzapalnych.
Zapalenie oskrzeli ostre
