Bakterie chorobotwórcze, które mogą atakować różne narządy człowieka. Zazwyczaj występują w jamie nosowej i gardle dzieci oraz zdrowych dorosłych. Najbardziej narażone są małe dzieci między urodzeniem a 24. miesiącem życia, ponieważ u nich bardzo łatwo dochodzi do zasiedlenia (nosicielstwa) śluzówki nosa i gardła pneumokokami. Pneumokoki mają otoczkę zbudowaną z wielocukrów (polisacharydów). W budowie tej otoczki mogą występować różnice, co powoduje, że przeciwciała zwalczające pneumokoka o określonej budowie otoczki nie działają na pneumokoka, którego otoczka jest nieco inaczej zbudowana. Znanych jest około 90 typów, które różnią się budową otoczki. Zdecydowaną większość groźnych zakażeń powoduje tylko 10 z nich, najbardziej agresywne. Łatwemu rozprzestrzenianiu się pneumokoków sprzyjają: częste zakażenia wirusowe układu oddechowego (grypa), skupiska ludzkie (żłobki, przedszkola, domy dziecka), częste używanie antybiotyków. Choroby te, jeśli nie są leczone lub nie poddają się leczeniu, prowadzić mogą do utraty słuchu, zaburzeń procesu uczenia się, opóźnień w nauce mowy, porażeń, a niekiedy śmierci. Skuteczną ochroną przed pneumokokami jest specjalna szczepionka – tzw. szczepionka koniugowana, którą można podawać dzieciom od 2. miesiąca życia.
Zakażenia pneumokokami (dwoinki zapalenia płuc)
