Otoskleroza

Przewlekła, postępująca choroba ucha wewnętrznego o nieznanej przyczynie. Polega na schorzeniu kostnej otoczki błędnika. Prowadzi do unieruchomienia strzemiączka w okienku owalnym, co powoduje ograniczenie przewodzenia drgań dźwiękowych do ślimaka i znaczne upośledzenie słuchu. Występują również dokuczliwe szumy uszne. Patogeneza otosklerozy nie jest znana. Dziś już z pewnością wiadomo, że chorobę tę dziedziczy się, choć nie we wszystkich przypadkach daje się to stwierdzić z całą pewnością. Rozwija się u osób młodych – zaczyna się zwykle między 20. a 40. rokiem życia. Bardzo rzadko objawy choroby występują później i w tych przypadkach rozpoznanie otosklerozy może stwarzać duże trudności. Ponieważ upośledzenie słuchu rozpoczyna się skrycie, chorzy nie umieją podać dokładnie początku jego wystąpienia. Bardzo często objawy zostają zauważone u kobiet dopiero w okresie ciąży. Wtedy choroba się nasila i to w miarę odbytych porodów. Przebieg otosklerozy jest powolny i zazwyczaj prowadzi do całkowitej głuchoty. Jak dotąd, nie znane jest skuteczne leczenie zachowawcze za pomocą środków farmaceutycznych bądź fizycznych. Obecnie stosuje się metodę operacyjną (stapedektomia), która usuwa skutecznie upośledzenie słuchu i szumy. W przypadkach nieoperacyjnych stosuje się aparaty słuchowe.