Zaćma

Zwana również kataraktą, jest postępującą choroba narządu wzroku, która polega na częściowym lub całkowitym zmętnieniu soczewki, co prowadzi do znacznego pogorszenia wzroku. Występuje kilka typów zaćmy: wrodzona, nabyta, starcza. Są one związane z przyczyną powstania. Początkowo zaćma rozwija się bezboleśnie. W pierwszych etapach choroby soczewka ulega tylko w niewielkiej części zmętnieniu, nie powodując żadnych zaburzeń w polu widzenia. W miarę rozwoju zaćmy zmętnienie zajmuje coraz większą część soczewki, prowadząc do pojawienia się charakterystycznych objawów. Należą do nich: pogorszenie ostrości wzroku, ból, zaczerwienienie, łzawienie oczu, problemy z widzeniem w jasnym świetle, szybka męczliwość oczu, zniekształcone widzenie przedmiotów, pojawienie się plam w polu widzenia, podwójne widzenie jednym okiem, zmiana koloru źrenicy z czarnego na szarobiały. Główne przyczyny zaćmy to zmętnienie soczewki związane z procesem starzenia się organizmu, czynniki wrodzone i dziedziczne, doznany uraz (skaleczenie lub zabieg operacyjny oka), proces zapalny (np. tęczówki) oraz uszkodzenia związane z ekspozycją na promieniowanie słoneczne. Najlepsze rezultaty daje obecnie leczenie chirurgiczne, które polega na usunięciu zmętnionej soczewki i zastąpieniu jej sztuczną.