Są to wykwity rumieniowe, krostkowe i grudkowe, występujące na podłożu łojotoku i zaburzeń naczynioruchowych (łatwe czerwienienie się skóry pod wpływem bodźców fizycznych i emocjonalnych), umiejscowione wyłącznie na twarzy. Trądzik różowaty dotyczy osób w wieku dojrzałym, częściej kobiet. Czynniki usposabiające to: zaburzenia naczynioruchowe związane z układem nerwowym wegetatywnym, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego i zaburzenia hormonalne. W okresie początkowym zmiany mają charakter rumieniowy z przemijającym zaczerwieniem skóry twarzy. W dalszym okresie zmiany naczyniowe utrwalają się w postaci teleangiektazji, a także pojawiają się zmiany grudkowe i krostkowe (okres grudkowo-krostkowy). W rzadkich przypadkach dochodzi do zmian przerostowych nosa (odmiana przerosła), na ogół pojawia się u mężczyzn. Umiejscowienie najczęstsze trądziku różowatego to środkowe części twarzy. W około 50% przypadków występują powikłania oczne – zapalenie spojówek, brzegów powiek oraz rogówki. Okres trwania jest wieloletni. U kobiet mogą następować obostrzenia w okresie miesiączki, a zazwyczaj wyraźne nasilenie stwierdza się w okresie przekwitania. Leczenie ogólne polega na usunięciu czynników, mogących mieć znaczenie przyczynowe (niedokwaśność soku żołądkowego, zaburzenia hormonalne). Natomiast leczenie miejscowe opiera się na stosowaniu papek, pudrów, past i aerozoli.
Trądzik różowaty
