Jest nowotworem występującym wyłącznie u małych dzieci. Tworzy się on jeszcze w okresie embrionalnym, jednak rozwój jego przypada na 3 pierwsze lata życia dziecka i w tym właśnie okresie bywa najczęściej rozpoznawany. Wyjątkowo tylko zdarza się po 5. roku życia. Rośnie na ogół szybko. Do pierwszych objawów, jakie zauważają rodzice, należy pojawienie się w obrębie źrenicy białożółtwego odblasku, przy czym źrenica jest zwykle rozszerzona. Oko robi wrażenie niewidzącego, ustawione jest zwykle w zezie rozbieżnym. Stan taki, zwany „ślepym kocim okiem”, jest obrazem siatkówczaka. Czasami oko jest zewnętrznie niezmienione, a rodzice zgłaszają się do okulisty z powodu zeza u dziecka i dopiero lekarz badając dno oka, stawia rozpoznanie siatkówczaka. Choroba występuje przeważnie w jednym oku, jednak w 20-25% przypadków zostaje zaatakowane także drugie oko. W niektórych wypadkach, gdy nowotwór jest rozpoznany w bardzo wczesnym okresie, możliwe jest czasem wyleczenie przy stosowaniu terapii zachowawczej. Polega ona na stosowaniu izotopów radioaktywnych, leków chemioterapeutycznych lub fotokoagulacji. Siatkówczak należy do nowotworów bardzo złośliwych, dlatego najczęściej dla uratowania życia dziecka konieczne jest usunięcie zaatakowanej gałki ocznej z ewentualnym późniejszym naświetlaniem oczodołu promieniami Roentgena.
Siatkówczak
