Jest najczęstszym nowotworem w ustnej części gardła Prawie 90% nowotworów migdałka podniebnego stanowi rak płaskonabłonkowy o różnym stopniu zróżnicowania, z tendencją do wytwarzania wczesnych przerzutów w węzłach chłonnych szyjnych. Raki bardziej zróżnicowane występują pod postacią egzofitycznych guzów, mniej zróżnicowane mają charakter powierzchownych nacieków, w zaawansowanych stadiach występują owrzodzenia. Złośliwe chłoniaki przedstawiają się w formie dużych tworów z gładką, nieowrzodzoną błoną śluzową, powodują przerzuty do węzłów chłonnych. Pierwsze objawy raka migdałka są skąpe, często dopiero pojawienie się przerzutowo zmienionych węzłów chłonnych szyjnych zwraca uwagę chorego. Nowotwór często szerzy się do podstawy języka – co pogarsza rokowanie – poprzez łuki podniebienne może przechodzić na podniebiennie miękkie, szerząc się do boku może naciekać część przedrylcową przestrzeni przygardłowej, czego klinicznym wyrazem jest szczękościsk. Leczenie napromienianiem złośliwych chłoniaków migdałka podniebnego wymaga objęcia napromieniowaniem całego pierścienia gardła oraz całego układu chłonnego szyi. Wynik leczenia zależą głównie od zaawansowania, umiejscowienia i postaci mikroskopowej guza.
Rak migdałka podniebiennego
