Wyniki wyszukiwania dla: wymioty
Celiakia (enteropatia glutenowa)
Jest schorzeniem polegającym na występowaniu zaburzeń trawienia i wchłaniania w jelicie cienkim, związanym z nietolerancją glutenu zawartego w zbożach. Prowadzi do zaniku błony śluzowej jelita cienkiego, utrudniając wchłanianie substancji pokarmowych z pożywienia, szczególnie tłuszczów. Może przebiegać bez objawów.
Choroba Crohna
Jest to przewlekła choroba zapalna przewodu pokarmowego, prowadząca do bliznowacenia ścian jelita. Może dotyczyć każdego jego fragmentu, od jamy ustnej do odbytu, ale najczęściej zajmuje końcowy odcinek jelita krętego i początkową część jelita grubego (tzw. kątnicę). Zajęte odcinki przewodu pokarmowego oddzielone są od siebie zdrowymi fragmentami, natomiast zmiany zapalne obejmują całą grubość ściany jelita.
Biegunka ostra
Jest najczęściej następstwem stanu zapalnego jelita powodowanego zakażeniem bakteryjnym lub działaniem substancji toksycznych egzogennych. Również nadmierna ilość i jednostronność pokarmu (błędy dietetyczne) może prowadzić do ostrej biegunki, która zapewne jest tu zależna od względnego niedoboru enzymów trawiennych oraz pobudzenia motoryki jelita przez jego nadmierne rozciąganie.
Tętniak naczyń mózgu
Tworzy się najczęściej w dużych naczyniach tętniczych podstawy mózgu w wyniku zaburzeń budowy ścian tętnic mózgowych. Krew wypycha na zewnątrz fragment osłabionej tętnicy – powstaje workowate wybrzuszenie, które z czasem powiększa się, a jego ścianki stają się coraz cieńsze. Na tym etapie tętniak bardzo rzadko daje znać o sobie. Bywa, że uciskając na któryś z nerwów wychodzących z mózgu, wywołuje różne zaburzenia.
Migrena
Zespół chorobowy, którego głównym objawem są napadowe, nawracające bóle głowy, zwykle jednostronne o rozmaitym nasileniu, czasie trwania i częstości występowania. Zwykle towarzyszą im nudności i wymioty. Napad nierzadko zostaje poprzedzany zwiastunami, w postaci objawów czuciowych, zwłaszcza wzrokowych. Migrena często występuje rodzinnie.
Niewydolność nerek przewlekła
Jest następstwem różnych chorób układu moczowego, które trwale uszkadzają nerki i ograniczają ich sprawność. Jej główną przyczyną jest przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek i przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek. W przewlekłej niewydolności nerek wyodrębnia się trzy okresy: wstępny, poprzedzający trwałe uszkodzenie nerek, okres z wyrównaną retencją i okres niewydolności. Uszkodzenie nerek nie od razu ujawnia się upośledzeniem ich czynności.
Kamica nerek
Spowodowana jest powstawaniem w układzie moczowym (nerkach, moczowodach, pęcherzu moczowym, cewce moczowej) kamieni, składających się ze związków organicznych i nieorganicznych zawartych w moczu, przede wszystkim wapnia, kwasu moczowego, rzadziej cystyny. W zależności od substancji, z której powstają kamienie, wyróżnia się kamicę: szczawianową, moczanową, fosforanową, cystynową.