Jest zwykle powikłaniem zapalenia uch środkowego. Przebieg choroby może mieć charakter ostry, który trwa krótko lub przewlekły, gdzie dochodzi do stopniowego niszczenia struktur błędnika i całkowitej głuchoty. Najczęściej spotykane objawy: zawroty głowy o charakterze wirowania, pogorszenie słuchu typu odbiorczego, aż do całkowitej utraty słuchu, szum w uszach (o różnym nasileniu), zaburzenia równowagi, oczopląs (samoistny w kierunku chorego ucha). Poza tym mogą pojawić się nudności i wymioty, zmęczenie, jak również gorączka. Stan zapalny może szerzyć się przez wewnętrzny przewód słuchowy w głąb czaszki, powodując zapalenie opon mózgowych z towarzyszącymi mdłościami, wymiotami, sztywnością karku, a niekiedy zaburzeniami świadomości i drgawkami. Można wyróżnić wiele przyczyn zapalenia ucha wewnętrznego, ale najczęściej jest ono wynikiem zakażenia bakteryjnego lub wirusowego. Wczesne rozpoznanie choroby daje duże szanse na całkowite wyleczenie. Nieleczone zapalenie ucha wewnętrznego prowadzi do poważnych powikłań, takich jak trwałe uszkodzenie narządu równowagi lub całkowita utrata słuchu. Leczenie polega na stosowaniu antybiotyków. Jeżeli leczenie prowadzone jest szybko i intensywnie, zapobiega to rozwojowi groźnych powikłań. Jeśli proces zapalny pochodzi z ucha środkowego, stosuje się najczęściej zabieg chirurgiczny.
Zapalenie ucha wewnętrznego
