Do tej postaci niewydolności krążenia prowadzą różne choroby układu krążenia, które powodują ostre lub przewlekłe osłabienie siły skurczu mięśnia sercowego Zależnie od przyczyn (np. wada serca, zwyrodnienie mięśnia sercowego, choroba niedokrwienna, nadciśnienie tętnicze, choroby płuc) dochodzi do osłabienia mięśnia prawej lub lewej komory serca, co z kolei prowadzi do zalegania krwi w odpowiednim przedsionku i w żyłach krążenia dużego (układowego) lub małego (płucnego). Zanim wystąpią objawy niewydolności krążenia, jest ono utrzymywane w prawidłowym stanie przez czynniki kompensacyjne. Pierwszym mechanizmem regulującym jest przerost mięśnia sercowego. Gdy wszystkie mechanizmy regulujące osiągają punkt krytyczny, powstaje zastój krwi w żyłach oraz przekrwienie bierne narządów i rozwija się pełny zespól objawów niewydolności krążenia. Uszkodzenie serca i reakcje wyrównawcze zwykle dotyczą jednej połowy serca, a dopiero wtórnie, w pewnym momencie choroby dochodzi do zaburzeń funkcji drugiej połowy serca. Z tego względu wyodrębnia się niewydolność krążeniową lewokomorową i prawokomorową. Ze względu na tempo rozwoju niewydolność krążenia podzielona została na ostrą i przewlekłą. Leczenie zależy od rodzaju i stopnia zaawansowania choroby.
Niewydolność serca
