Nagromadzenie krwi pomiędzy oponami twardą i pajęczą z powodu urazowego uszkodzenia żył, które biegną z powierzchni mózgu do zatok żylnych opony twardej. Objawy kliniczne: nadciśnienie śródczaszkowe i objawy ogniskowego uszkodzenia mózgu rozwijają się w kilka tygodni lub miesięcy po urazie czaszki. Rentgen często wykrywa złamanie kości czaszki, EEG – spłaszczenie krzywej po stronie krwiaka. Wyróżniamy krwiak podtwardówkowy: ostry, podostry i przewlekły. Krwiak podtwardówkowy ostry tworzy się bardzo szybko, powstaje przede wszystkim z ognisk stłuczenia mózgu. Śmiertelność w tych przypadkach jest bardzo wysoka i wynosi od 65 – 90% . Typowym umiejscowieniem krwiaka jest okolica skroniowa, skroniowo-czołowa lub skroniowo-ciemieniowa. W przebiegu klinicznym krwiaka podtwardówkowego podostrego charakterystyczną cechą jest występowanie długiego okresu poprawy (od 7. do 14. dni) od momentu urazu głowy i przejściowej utraty przytomności. Śmiertelność ogólna wynosi od 15 – 25%. Nazwą krwiaka podtwardówkowego przewlekłego objęte są te przypadki, w których objawy występują najkrócej po dwóch tygodniach od momentu urazy głowy. Przebieg kliniczny nierzadko bywa podstępny: uraz głowy niepewny lub niewielki, bez utraty przytomności, względnie dobre samopoczucie po urazie, a następnie narastanie objawów wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego. W przypadku krwiaków podtwardówkowych leczenie jest operacyjne.
Krwiak podtwardówkowy
