Jest chorobą, w której nadmiar kwasu moczowego odkłada się (w postaci kryształków) w obrębie stawów oraz tkanek otaczających stawy. Dna moczanowa może dotyczyć wszystkich, niezależnie od płci, wieku i innych czynników. Stwierdzono jednak, że mężczyźni chorują częściej niż kobiety. Objawy charakterystyczne dla napadu dny moczanowej prawie zawsze są ostre i występują nagle, często w nocy, Należą do nich: ostry, kłujący ból, który pojawia się w okolicy dużego stawu (dużego palca stopy, kolanowego, barkowego, kciuka, stawów kręgosłupa), czasem wzrost temperatury, obrzęk w obrębie stawu, nadmierne ucieplenie okolicy okołostawowej, zamiana barwy skóry nad stawem (napięta, błyszcząca, zaczerwieniona). Poza tym pojawiają się charakterystyczne guzki dnawe (złogi kwasu moczowego) – najczęściej w obrębie małżowiny usznej, łokcia, rąk i stóp – w przypadku przewlekłych ataków dny moczanowej. Wieloletni przebieg choroby bez zastosowania prawidłowego leczenia oraz profilaktyki prowadzi do nieodwracalnych uszkodzeń stawów włącznie z ograniczeniem ich ruchomości. W przypadku przewlekłego dnawego zapalenia stawów, dochodzi również do uszkodzenia nerek, co w konsekwencji sprzyja rozwojowi nadciśnienia tętniczego. W przebiegu dny można wyróżnić 4 zasadnicze etapy: bezobjawowy, ostrych napadów, okres między etapami choroby i przewlekły. Leczenie polega przede wszystkim na podawaniu choremu leków przeciwzapalnych i zmniejszających poziom kwasu moczowego we krwi.
Dna moczanowa
