To przewlekła choroba tkanki łącznej obejmująca małe stawy, powodująca ból oraz z czasem zaburzenia funkcji stawów. Najczęściej choroba ujawnia się między 30. a 60. rokiem życia. Znacznie częściej występuje u kobiet. Przebiega z okresami zaostrzeń i remisji, wraz z jej rozwojem dochodzi do ograniczenia sprawności, z czasem do inwalidztwa. Najczęściej choroba rozwija się w jednym lub kilku stawach. Dopiero później obejmuje stawy symetrycznie. Objawy ze strony stawów to: ból, obrzęk, sztywność poranna (może trwać do kilku godzin, zmniejsza się podczas ruchu). Do innych symptomów należą: bóle mięśni, stan podgorączkowy, utrata apetytu, męczliwość, powiększenie węzłów chłonnych (głównie w dołach pachowych i w okolicy stawów łokciowych), skóra staje się delikatna, wilgotna o obniżonej ciepłocie. Najczęściej dotknięte chorobą są stawy nadgarstkowe, śródręczno-paliczkowe, międzypaliczkowe bliższe dłoni, śródstopia, kolanowe, łokciowe oraz barkowe. W zajęciu dłoni i nadgarstka dochodzi do deformacji palców i ich wychylenia w stronę łokciową (małego palca), tzw. ulnaryzacji. Mięśnie ulegają przykurczom. Przyczyna reumatoidalnego zapalenia stawów nie jest znana. U części chorych występuje obciążenie genetyczne. Stosuje się leczenie niefarmakologiczne (rehabilitacja, ortezy, krioterapia), farmakologiczne oraz operacyjne (synwektomia, endoprotezoplastyka stawu).
Copyright © 2024 Choroby od A do Z