Najczęstsza chorobą ucha środkowego jest zapalenie, które powstaje głównie w przebiegu zakażenia nosa, tj. kataru nosa. Choroba objawia się uczuciem pełności w uchu, nawet bólem. Przebieg zapalenia ucha środkowego może być ostry lub przewlekły. Ostre zapalenie objawia się w pierwszej fazie niedosłuchem w uchu chorym, później uczuciem pełności i zatkania. Następnie pojawia się ból, niekiedy b. silny. Faza początkowa – nieżytowa, przechodzi w wysiękową, w jamie bębenkowej gromadzi się płyn, którego ciśnienie narastając, powoduje wypuklenie błony bębenkowej i nasilenie się bólu. Wzrost ciśnienia powoduje ograniczenie dopływu krwi przez naczynia błony bębenkowej, której część ulega martwicy. Powstaje perforacja, przez którą wysięk ropny wypływa przez przewód słuchowy na zewnątrz. Przynosi to ulgę i na ogół zwiastuje zakończenie choroby. Czasem jednak w części wiotkiej błony bębenkowej choroba przechodzi w stan przewlekłego zapalenia. Wyciek ropny utrzymuje się w takich przypadkach długo lub występuje nowotworowo. Leczenie zapalenia ucha środkowego następuje pod ścisłą kontrolą lekarza. W pierwszych godzinach może przynieść ulgę i zapobiec dalszemu postępowi choroby podanie aspiryny i ciepły okład. Następnie w zależności od nasilenia sprawy chorobowej, stosuje się sulfonamidy, antybiotyki, leczenie bodźcowe, nacięcie błony bębenkowej.
Zapalenie ucha środkowego
