O przewlekłym nieżycie mówimy w tych przypadkach, w których objawy zapalenia oskrzeli, przede wszystkim narastający kaszel, utrzymują się przez ponad dwa lata. Choroba jest częstsza u mężczyzn, w dużym stopniu zależy od czynników zawodowych (np. złe warunki pracy) oraz od palenia tytoniu. Przewlekłe zapalenie oskrzeli jest częstą przyczyną okresowej niezdolności do pracy, a nawet trwałego inwalidztwa. Zmiany zapalne nie ograniczają się do błony śluzowej oskrzeli, ale dotyczą głębszych warstw ściany oskrzeli, powodując zwężenie oskrzeli lub ich zwiotczenie. Przewlekłe zapalenie oskrzeli może przebiegać pod postaciami: nieżytu prostego (kataralnego), nieżytu ropnego i nieżytu spastycznego (dychawiczego). We wszystkich postaciach objawem głównym jest kaszel z odkrztuszaniem, który zwiększa się wraz z okresem zaostrzeń. W tym czasie mogą też występować stany podgorączkowe oraz duszność, która początkowo jest wyrazem niewydolności oddechowej, a w końcowym okresie także niewydolności krążenia. Wykrztuszana wydzielina może być śluzowa bądź ropna, o różnej gęstości, przy uporczywym kaszlu może zawierać domieszką krwi. Leczenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, ze względu na długotrwały i nawracający charakter schorzenia, powinno być konsekwentne i długoterminowe. Ma ono na celu zwalczanie zakażenia, zmniejszenie ilości wydzieliny w oskrzelach oraz poprawę drożności drzewa oskrzelowego, a tym samym poprawę wentylacji płuc. Zakażenie należy zwalczać konsekwentnie za pomocą antybiotyku lub sulfonamidów.
Zapalenie oskrzeli przewlekłe
