Występuje z reguły u osób po 40. roku życia, a tylko sporadycznie u dzieci i młodzieży. Pod względem przebiegu klinicznego klasyfikowany jest między rakami zróżnicowanymi a rakiem nadplastycznym. Rak rdzeniasty tarczycy jest to wolnorosnący, twardy guz, na ogół dobrze odgraniczony od pozostałego miąższu tarczycy. Nowotwór stosunkowo szybko daje przerzuty, które szerzą się zarówno drogami limfatycznymi, jak i przez naczynia krwionośne. Notuje się rodzinne występowanie raka rdzeniastego, a także współistnienie u tych samych chorych guza chromochłonnego i nerwiaków. W niektórych przypadkach nowotwór wydziela substancje, powodujące powstanie zespołu klinicznego przypominającego rakowiaka ( napadowe zaczerwienienia skóry, uderzenia gorąca, biegunki). Rak rdzeniasty może być również zbudowany z częściowo zbudowanych komórek C i w przypadkach tych stwierdza się podwyższony poziom kalcytoniny. Rozpoznanie kliniczne ustala się na podstawie badania klinicznego. W przypadkach, gdzie w strukturze raka dominują komórki C, charakterystyczny jest podwyższony poziom kalcytoniny w surowicy krwi. Leczenie raka rdzeniastego obejmuje leczenie operacyjne, teleradioterapię, leczenie izotopowe, chemioterapię i leczenie farmakologiczne, stosowane w wybranych przypadkach ze wskazań indywidualnych.
Rak rdzeniasty tarczycy
