Jest wirusową chorobą zakaźną, bardzo złośliwą. Zapada na nią około 95% dzieci przed okresem dojrzewania. Najważniejszym objawem jest wysypka, która może być poprzedzona tzw. okresem zwiastunów. Osoba zarażona może narzekać wtedy na ogólne złe samopoczucie, bóle głowy, utratę łaknienia i niewielką gorączkę. Po tym okresie na ciele pojawiają się małe, czerwone plamki, które po kilku godzinach przekształcają się w pęcherzyki wypełnione jasnym płynem. Pęcherzyki są różnego kształtu i wielkości, nie występują grupami. Są od siebie oddalone i dają się łatwo zetrzeć. Od 4. dnia choroby tworzą się krosty z czerwoną obwódką, przekształcające się czasem w brązowo-żółte strupy. Największe nasilenie wysypki można zaobserwować na brzuchu i plecach. Występuje nagle, jest swędząca i szybko się rozwija. Najczęściej chorują na nią dzieci od 1. do 14. roku życia. Jednorazowe przybycie choroby pozostawia najczęściej trwałą odporność. U dorosłych przebiega ciężej i może prowadzić do powikłań. Chorobę wywołuje wirus ospy oraz półpaśca. Wnika on do organizmu przez błonę śluzową górnych dróg oddechowych, a następnie dostaje się do krwi i wędruje do skóry, błon śluzowych i narządów wewnętrznych. Zarażenie następuje drogą kropelkową lub poprzez bezpośredni kontakt. Chorobę rozpoznaje się po typowej wysypce. W leczeniu można stosować leki przeciwwirusowe łagodzące objawy choroby. Nie należy drapać zmian skórnych, gdyż może to prowadzić do nadważenia wykwitów i powstawania blizn.
Ospa wietrzna
