Jest przewlekłym procesem zapalnym naczyń tętniczych. Istotą choroby jest zwężenie się światła tętnic w wyniku odkładania się blaszek miażdżycowych (proces wieloetapowy). Zazwyczaj miażdżyca nie powoduje żadnych objawów, dopóki światło naczyń nie jest krytycznie zwężone lub zamknięte. Choroba będzie charakteryzować się różnymi dolegliwościami w zależności od umiejscowienia zwężeń. Miażdżyca tętnic wieńcowych objawia się bólami w klatce piersiowej, dusznościami i przyspieszonym oddechem, nadmierną potliwością, zawałem mięśniowym. Dolegliwości miażdżycy tętnic kręgowych i tętnic szyjnych doprowadzających krew do mózgu to: drętwienia, problemy z mówieniem i połykaniem, osłabienie lub nawet porażenie mięśni, zaburzenia czucia. Natomiast w miażdżycy tętnić nerkowych może pojawić się nadciśnienie tętnicze oraz symptomy niewydolności nerek. Dokładna przyczyna rozwoju choroby nie została poznana. Niemniej jednak na jej powstanie mają wpływ czynniki genetyczne i środowiskowe. Jest ich bardzo wiele i dlatego przebieg choroby jest często zupełnie inny u różnych osób. Głównym celem w leczeniu miażdżycy jest walka z objawami oraz zapobieganie progresji choroby. Leczenie obejmuje także zmianę trybu życia i diety, przyjmowanie leków, angioplastykę lub nawet leczenie operacyjne.
Miażdżyca uogólniona
