Zmiany polegają na zgrubieniu, przebarwieniu (barwa żółtobrunatna lub zielonkawa), łamliwości i pobruzdowaniu płytek oraz nadmiernym rogowaceniu podpaznokciowym Mogą towarzyszyć grzybicy w innej lokalizacji, zwłaszcza grzybicy stóp i rąk, jak również grzybicy strzygącej lub woszczynowej. Grzyb drobno-zarodnikowy u osób dorosłych nie zajmuje paznokci. Do zakażenia płytek usposabia ucisk mechaniczny i drażnienie (np. przez obuwie). Istnieje osobnicza skłonność do zachorowań, zwłaszcza u osób z zaburzeniami hormonalnymi (zespół Cushinga, niedoczynność tarczycy i inne). Zmiany grzybicze paznokci mają znaczenie epidemiologiczne jako źródło zakażenia dla otoczenia oraz stałe źródło samozakażenia skóry u chorych. Pierwsze zmiany powstają zazwyczaj na wolnym brzegu paznokci lub od strony bocznych wałów. Morfologiczny wygląd płytek paznokciowych jest dość różny, stopniowo ulegają one zgrubieniu, rozwarstwieniu, częściowemu wykruszeniu. Okres trwania jest szczególnie długi, na ogół wieloletni. Nawet po całkowitym ustąpieniu objawów istnieje znaczna skłonność do nawrotów. W przypadku zmian grzybiczych pojedynczych płytek paznokci zalecane jest leczenie wyłącznie miejscowe. Natomiast wskazania do leczenia ogólnego istnieją w przypadkach grzybicy wszystkich paznokci.
Grzybica paznokci
