Grzybica skóry

Grzybica skóry

Dzielimy na gładką i owłosioną. Grzybica skóry gładkiej to zmiany o charakterze rumieniowo-złuszczającym, z obecnością wykwitów pęcherzykowych i krostkowych, głównie na obwodzie, a w przypadku zakażeń odzwierzęcych – również w obrębie całych ognisk. Cechują się dobrym odgraniczeniem od otoczenia, obwodowym wzrostem, stosunkowo szybkim przebiegiem i ustępowaniem bez pozostawiania blizn. Umiejscowienie ognisk jest rozmaite, najczęściej występują w skórze nieosłoniętej (twarz, ręce, szyja). Choroba rozpoczyna się nagle, przebieg jest na ogół ostry lub podostry w zależności od gatunku grzyba. Natomiast przewlekła grzybica skóry to zmiany rumieniowato-złuszczające, umiejscowione głównie na kończynach dolnych i pośladkach. Występuje wyłącznie u osób dorosłych (głównie u kobiet) i cechuje się szczególnie przewlekłym przebiegiem. Ogniska są sinoczerwone, niekiedy niezbyt wyraźnie odgraniczone, złuszczające się otrębiasto na powierzchni. Natomiast grzybica skóry owłosionej może być strzygąca, drobnozarodnikowa lub woszczynowa. Wywołana jest przez grzyb strzygący wewnątrzwłosowy bądź przez grzyb drobnozarodnikowy pochodzenia ludzkiego, którego zarodniki znajdują się wewnątrz i na zewnątrz włosa, tworząc rodzaj pochewki. Wygląd włosa jest porównywalny do patyczaka powleczonego klejem i oblepionego piaskiem. Miejsce zmienione chorobowo jest zaczerwienione, a zajęta skóra ulega złuszczaniu (g. strzygąca, g. drobnozarodnikowa). Natomiast grzybica woszczynowa charakteryzuję się obecnością tzw. tarczek, czyli żółtych strupów. Leczenie opiera się na stosowaniu środków grzybobójczych w postaci roztworów i kremów.

Oceń: 4/5 z 1 ocen
Udostępnij: