Rozpoczyna się zwykle ok. 6. tygodnia po opuszczeniu szpitala, ale może się także pojawić kilka miesięcy, a nawet rok później. Powstaje na skutek zmian hormonalnych, które dokonały się w organizmie kobiety po porodzie. Depresja poporodowa objawia się przygnębieniem, smutkiem, zmęczeniem, rozdrażnieniem. Kobieta ma problemy ze snem, jak również boi się, że nie podoła nowym obowiązkom lub że skrzywdzi swoje dziecko. Występuje smutek, płacz bez powodu, zmęczenie fizyczne, trudności w wykonywaniu obowiązków domowych i opiece nad dzieckiem, bóle głowy i brzucha. To, czy depresja poporodowa wystąpi, zależy m.in. od nastroju kobiety w czasie ciąży (od momentu, gdy dowiedziała się, że będzie matką, aż do przyjścia dziecka na świat), od reakcji partnera na ciążę (brak zainteresowania – współprzeżywanie, odrzucenie – pełna akceptacja). Wiele kobiet nie jest przygotowanych na tak duże znużenie, które odczuwa się po porodzie. Zmęczenie to jest zazwyczaj wynikiem kombinacji kilku czynników: niekiedy kobiety obawiały się porodu, co razem z fizycznym wyczerpaniem skutkuje zmęczeniem. Ważne jest, aby w tym czasie zapewnić kobiecie spokój i odpoczynek. Pomóc może również rozmowa ze specjalistą, np. lekarzem czy położną. Kobiety w tym okresie pełne są obaw i potrzebują zapewnienia, że ich dziecko będzie rozwijać się prawidłowo i nie ma powodu do strachu i paniki.
Depresja poporodowa
