Ciąża rozwijająca się poza jamą macicy, najczęściej w jajowodzie ( c.p. jajowodowa), rzadziej w jajniku (c.p. jajnikowa) i w jamie otrzewnej (c.p. brzuszna). Przyczyną zagnieżdżenia się zapłodnionego jaja poza macicą są przeszkody na drodze jego wędrówki: wrodzone lub pozapalne zmiany autonomiczne jajowodów, zwolnienie ich ruchów perystaltycznych. Rozpoznanie ciąży pozamacicznej opiera się na stwierdzeniu domyślnych i prawdopodobnych objawów ciąży oraz nieprawidłowych krwawień z dróg rodnych, bólów w podbrzuszu, parcia na stolec, zasłabnięcia lub omdlenia. W badaniu macica jest mniejsza, niżby to wynikało z czasu trwania ciąży, często wyczuwa się guz w przydatkach. W celu potwierdzenia rozpoznania można wykonać: próby ciążowe, próbne wyłyżeczkowanie jamy macicy, nakłucie zagłębienia odbytniczo-macicznego, które może wykazać obecność krwiaka poza macicznego jako objawu tzw. poronienia trąbkowego, gdzie na skutek skurczów jajowodów jajo płodowe ulega odklejeniu i wydaleniu do jamy otrzewnowej przez brzuszne ujście jajowodu. W przypadku zniszczenia ściany jajowodu przez rozrastające się kosmki jaja płodowego następuje pęknięcie ciężarnego jajowodu. Powoduje to nagły ból w podbrzuszu, podrażnienie otrzewnej, objawy krwotoku wewnętrznego. Leczenie – doraźna operacja. W przypadku podejrzenia o ciążę pozamaciczną konieczna jest obserwacja w warunkach szpitalnych.
Ciąża pozamaciczna
