Tętniak jest to odcinkowe rozszerzenie światła tętnicy, powstałe w następstwie uszkodzenia struktury ściany naczyniowej. Wśród chorób aorty usposabiających do powstania tętniaków należy wymienić przede wszystkim miażdżycę, która leży u podłoża ok. 75% tętniaków w odcinku piersiowym i ok. 95% tętniaków w odcinku brzusznym tętnicy głównej, zwykle poniżej odejścia tętnic nerkowych. Tętniaki części wstępującej powstają najczęściej na tle zmian kiłowych. Rzadszymi przyczynami tętniaków aorty są wrodzone choroby tkanki łącznej, zapalenia nieswoiste i urazy. Obraz kliniczny choroby w przypadkach niepowikłanych zależy przede wszystkim od lokalizacji tętniaka i jego wielkości. W tętniakach odcinka piersiowego tętnicy głównej (w przypadkach części wstępującej) dominują objawy niedomykalności zastawek aorty. Jeśli tętniak osiągnie większe rozmiary, wystąpić mogą bóle w klatce piersiowej, związane ze zniszczeniem struktury kostnej mostka z powodu ucisku przez tętniak. Tętniaki części zstępującej tętnicy głównej mogą przebiegać z objawami ucisku na lewe oskrzele główne i bólami uciskowymi kręgosłupa. Natomiast tętniaki odcinka brzusznego tętnicy głównej nie mają specyficznych objawów. W niektórych przypadkach występują bóle o charakterze korzonkowym, związane z przyleganiem tętniaka do kręgosłupa. Jedyną skuteczna metoda leczenia jest operacyjne wycięcie tętniaka i zastąpienie zmienionego odcinka aorty odpowiednią protezą.
Tętniak aorty
