Jedna z najczęstszych wad w budowie anatomicznej wnętrza nosa. Dotyczy najczęściej przedniej jej części, to jest występuje w obrębie chrząstki czworokątnej i blaszki pionowej kości sitowej. Przegroda nosa rzadko bywa skrzywiona w obrębie nozdrzy tylnych. Skrzywienia mogą być różnego kształtu, odbiegające niejednokrotnie w bardzo znacznym stopniu od linii pionowej, np. kształt nieckowaty, wklęsły. Rozróżniamy trojakie skrzywienia przegrody nosa: fizjologiczne, urazowe i wyrównawcze (można przyjąć z dużym zastrzeżeniem). Do głównych objawów należy upośledzenie drożności nosa w różnym stopniu, obustronne lub jednostronne. Ten stan zmusza chorego do nieprawidłowego oddychania przez usta. Następstwem złej drożności nosa i skutkiem nieprawidłowego oddychania przez usta są ostre zapalenie gardła i migdałków podniebnych, zapalenie krtani i tchawicy. Powtarzające się często nieżyty nosa doprowadzają do trwałego uszkodzenia błony śluzowej przede wszystkim w obrębie małżowiny dolnej, jej przerostu, zwiększając jeszcze niedrożność nosa. Częstym następstwem są także stany nieżytowe trąbki Eustachiusza i jamy bębenkowej, występujące po stronie zniekształcenia. Stan ten, jeśli trwa długo i ulega nawrotom, może doprowadzić do znacznego i trwałego upośledzenia słuchu. Skrzywienie przegrody nosa leczy się za pomocą zabiegu operacyjnego, który nosi nazwę „podśluzówkowego wycięcia przegrody nosa”.
Skrzywienie przegrody nosa
