Inaczej katar nosa. Nieżyt nosa dzielimy na ostry i przewlekły. Przewlekły nieżyt nosa występuje u osób predysponowanych, z anomaliami anatomicznymi utrudniającymi prawidłowy przepływ powietrza przez nos lub z nieprawidłową odczynowością śluzówki (naczynioruchowy nieżyt nosa). Może przebiegać ze znacznym przerostem śluzówki(przerostowy przewlekły nieżyt nosa) lub z jej zanikiem, któremu towarzyszy poszerzenie jam nosowych i wysychanie błon śluzowych nosa i gardła. Szczególną postacią jest przewlekły cuchnący zanikowy nieżyt nosa(ozena) o nieznanej etiologii, występujący rzadko, częściej u kobiet. Zaczyna się zwykle w dzieciństwie (8-12 rok życia). Charakteryzuje się powstawaniem w poszerzonych jamach nosa strupów o przykrym, przenikliwym zapachu, a usuniecie ich jest często bardzo trudne. Zapobieganie powstaniu przewlekłego nieżytu nosa polega na unikaniu kontaktu z osobami zakażonymi lub ochronie przed niekorzystnym działaniem chemicznych środków (stosowanie masek ochronnych z filtrami). Przy narastaniu objawów choroby – mimo stosowania środków ochronnych – należy zmienić pracę, miejsce zamieszkania lub pobytu. Leczenie przewlekłych nieżytów nosa może być zachowawcze (antybiotyki, witaminy, inhalacje), klimatyczne lub chirurgiczne (operacyjne zwężenie nadmiernie szerokich jam nosa).
Nieżyt nosa przewlekły
