Może występować w różnych miejscach: najczęściej umiejscawia się w odbytnicy (50%), w okrężnicy esowatej (25%), w innych miejscach pojawia się rzadziej. Na raka jelita grubego chorują zwykle osoby starsze. Wzrost nowotworu w pierwszym okresie obejmuje błonę śluzową i mięśniową oraz tankę podśluzową jelita. W drugim okresie zmiana nowotworowa przekracza ścianę jelita i szerzy się na otoczenie. W trzecim okresie stwierdza się przerzuty w węzłach chłonnych lub innych narządach. Objawy kliniczne zależą od umiejscowienia procesu nowotworowego, jego zaawansowania oraz rodzaju rozrostu. Jeśli guz znajduje się w wyższym odcinku jelita grubego, a wiec w okrężnicy wstępującej i poprzecznej, objawy są niecharakterystyczne. Należą do nich: uczucie pełności oraz biegunki na przemian z zaparciem. Guz w niższym odcinku jelita grubego powoduje zaparcia, stolce cienkie, sformułowane jak ołówki. Rak odbytu powoduje stałe uczucie parcia na stolec: po defekacji chory ma uczucie niepełnego wypróżnienia i po chwili ponownie odczuwa potrzebę oddania stolca. Rozpoznanie raka jelita grubego jest w większości przypadków łatwe. Leczenie polega na wykonaniu zabiegu chirurgicznego. Wyniki są dość dobre, ponieważ nowotwory tego typu rosną długo i późno dają przerzuty.
Rak jelita grubego
