Osteoporoza

Uogólniony zanik kości, objawiający się zmniejszeniem gęstości utkania kostnego, ścieńczeniem korowej warstwy kości, zatarciem ich struktury beleczkowej. Osteoporozę można podzielić na pierwotną: typ I (rozwija się u kobiet po menopauzie) i typ II (rozwija się u osób starszych) oraz wtórną. U kobiet po menopauzie dochodzi do nagłej, szybszej niż u mężczyzn, utraty tkanki kostnej. Struktura kości staje się mniej zbita, co jest przyczyną osteoporozy pierwotnej typu I. Za przyczyny osteoporozy pierwotnej typu II uważa się zaburzenia w wydzielaniu hormonów płciowych i kory nadnerczy, niedobór białka, ujemny bilans wapniowy. Kości stają się łamliwe, dochodzi do zniekształcania trzonów kręgowych, które robią się niższe i dwuwklęsłe, pojawiają się uporczywe dolegliwości bólowe. Natomiast osteoporoza wtórna rozwija się w wynik: nowotworów, nadczynności przytarczyc, tarczycy, kory nadnerczy, chorób nerek, przewlekłych chorób zapalnych, unieruchomienia, pierwotnej żółciowej marskości wątroby. Diagnostyka opiera się o pomiar gęstości mineralnej kości metodą densytometrii u osób z ryzykiem osteoporozy lub tych, u których wystąpiły już powikłania w postaci złamań. Poza tym wykonuje się badanie rentgenowskie. Leczenie polega na podawaniu witaminy D, preparatów hormonalnych, soli wapnia. Poza tym chory powinien stosować odpowiednią dla wieku aktywność fizyczną), przebywać z odsłoniętą skórą na słońcu, wystrzegać się upadków.