Podstawowe objawy tego przewlekłego schorzenia to obsesje i kompulsje, które mogą występować samodzielnie lub łącznie. Obsesje, czy myśli natrętne, uporczywie nawracające, nasuwające się wbrew własnej woli myśli i wyobrażenia. Budzą one wewnętrzny sprzeciw, są prawie zawsze nieprzyjemne, chory próbuje przeciwstawić się im. Najczęściej występujące obsesje to obawa przed: chorobą, zabrudzeniem, zakażeniem, zrobieniem komuś krzywdy. Często pojawiają się myśli bluźniercze o charakterze seksualnym lub dotyczące obiektu kult religijnego. Kompulsje, czyli czynności przymusowe, wielokrotnie powtarzane, rytualnie i stereotypowo, czynności i zachowania. Chory próbuje opierać się im, gdyż widzi, że są to zachowania bezsensowne i niepotrzebne. Jednak wówczas rodzi się lęk i przymus wykonania dawnej czynności. Najczęściej występujące kompulsje: czyszczenie i mycie rąk, ciała lub odzieży, wielokrotne sprawdzanie różnych czynności (np. zamykanie drzwi na klucz, wyłączenie żelazka z prądu), wielokrotne powtarzanie słów, wyrażeń, zdań, kolekcjonowanie określonych przedmiotów. Choroba stanowi poważny problem dla chorego, wywołuje silny lęk i stres, upośledza funkcjonowanie w rodzinie i w pracy, np. z powodu obawy przed bakteriami i wirusami chorzy unikają kontaktów towarzyskich. Chorzy wstydzą się swoich natręctw, dlatego do psychiatry trafiają po kilku latach trwania schorzenia, które zwykle rozpoczyna się w okresie dorastania między 24. a 35. rokiem życia.
Nerwica natręctw
