Lekomania, farmakomania, zależność lekowa to nawykowe nadużywanie leków, przeważnie nasennych, przeciwbólowych, ale także pobudzających oraz uspokajających. Zależność lekowa jest to stan psychiczny, a niekiedy także fizyczny, wynikający z interakcji pomiędzy żywym organizmem a środkiem charakteryzującym się szeregiem zachowań i objawów. Osoba może być zależna od więcej niż jednego środka. Doznanie osiągane po przyjęciu środka, skłania użytkownika do ponawiania przyjęcia. Środek przyjmowany ma właściwości behawioralnego wzmocnienia. Zależność psychiczna jest to stan wyrażający się kompulsywnym przyjmowaniem środka w sposób stały bądź okresowy po to, aby osiągnąć pożądane działanie albo uniknąć złego samopoczucia, gdy środek nie zostaje przyjęty. Zależność fizyczna jest to stan adaptacji układu nerwowego do środka. Stan ten ulega zaburzeniu, gdy środek nie jest dostarczany. W wyniku zaburzeń tej adaptacji pojawiają się objawy zespołu abstynencyjnego, które dotyczą nie tylko stanu psychicznego, ale także fizycznego. Nasilenie i rodzaj dolegliwości zależy od rodzaju przyjmowanego środka i stopnia osiągniętej adaptacji. W procesie powstawania lekomanii zasadnicze znaczenie mają trzy elementy: lek, użytkownik i środowisko, w którym ma miejsce zażywanie leku. Leczenie zależności lekowej jest nadal bardzo trudne i często kończy się niepowodzeniem.
Nadużywanie leków
