Nowotwory łagodne pochodzące z tkanki mięśniowej macicy. Rozwijają się u kobiet, najczęściej miedzy 35. a 50. rokiem życia, zwykle w trzonie, rzadziej w szyjce macicy. Są najczęściej spotykanymi nowotworami narządu rodnego, z tendencją zanikową w okresie przekwitania lub kastracji. Klinicznie i anatomicznie dzieli się mięśniaki na posurowicze, śródmięśniowe (śródścienne) i podśluzówkowate. Podsurowicze wyrastają ponad powierzchnię macicy i często bywają uszypułkowane. Podśluzówkowe zwiększają znacznie powierzchnię jamy macicy, prowadzą w ten sposób do obfitych krwawień cyklicznych i acyklicznych. Ponadto mięśniakom towarzyszy nadmierne wydzielanie estrogenów, przerost śluzówki i bierne przekrwienie. Mięśniaki mogą ulegać zmianom zwyrodnieniowym(zeszkliwieniu, zwapnieniu), skrętowi szypuły, jeśli są uszypułkowane, co prowadzi do martwicy, a wreszcie do zezłośliwienia. Przeważnie są to guzy mnogie osiągające czasem znaczne rozmiary. Objawami mięśniaków macicy są bóle i krwawienia, zwykle obfite miesiączki. Rozpoznanie ustala się badaniem zestawionym, które potwierdzić można histerosalpingografią. W zależności od ilości i wielkości mięśniaków oraz wieku pacjentki przeprowadza się: otwarcie brzucha i wyłuszczenie mięśniaka, usunięcie całej macicy, operację laparoskopową, embolizację.
Mięśniaki macicy
