Posocznica (sepsa)

Posocznica (sepsa)

Nazywa się nią stan kliniczny, w którym stwierdza się, przy użyciu obiektywnych metod, wysiew drobnoustrojów do krwi wraz z wystąpieniem określonych objawów klinicznych, będących uogólnioną odpowiedzią organizmu. Objawy to przede wszystkim: podwyższenie lub obniżenie temperatury ciała, silne dreszcze połączone z uczuciem gorąca, przyspieszona akcja serca (ponad 100 uderzeń na minutę u dorosłych), a przy sepsie wywołanej przez meningokoki charakterystyczna wysypka krwotoczna. Bezpośrednią przyczyną są różnego rodzaju bakterie i wytwarzane przez nie toksyny, ale także drobnoustroje, wirusy i grzyby. W wyniku namnożenia bakterii i przedostania się do krwiobiegu następuje niewydolność wielu narządów, a to prowadzić nawet do śmierci. Do zakażenia może dojść drogą kropelkową, podczas kontaktu bezpośredniego i pośredniego (np. jedzenie tymi samymi sztućcami). Szczególnie narażone na sepsę są małe dzieci, młodzież oraz ludzie przebywający w dużych skupiskach. W leczeniu stosuje się bardzo wiele badań, bo choroba może atakować wiele narządów. Mogą być to np. badania morfologiczne krwi, posiew krwi i moczu w celu identyfikacji drobnoustrojów, rentgen klatki piersiowej, EKG oraz inne badania krwi, serca i nerek. Leczenie zawsze odbywa się w szpitalu z zastosowaniem antybiotyków, które mają opanować zakażenie i wyrównać pozostałe zaburzenia w organizmie. Nie ma jednak szczepionki przeciwko sepsie. Chory jest izolowany od innych osób, bo choroba może bardzo szybko się rozprzestrzeniać.

Oceń to post
Udostępnij:

Dodaj komentarz