Należą do guzów zapalnych krtani. Czynniki mechaniczne mają ważny udział w ich powstaniu. Guzki te spotykamy u ludzi, których praca wiąże się znacznie z dużym wysiłkiem głosowym. Zmiany te spotykamy u krzykliwych dzieci, zwłaszcza chłopców. Guzki zapalne pojawiają się z reguły na obu fałdach i są usadowione na granicy 1/3 przedniej i środkowej fałdów głosowych. Ta właśnie okolica fałdów w czasie fonacji ulega największym wychyleniom i w razie nieodpowiedniego unerwienia strun jest szczególnie narażona na urazy mechaniczne przez zderzenie się z drugą struna. Objawy ograniczają się początkowo do łatwiejszego meczenie się głosu. Stopniowo głos staje się mniej lub więcej ochrypły, występuje skłonność do częstego chrząkania. U osób młodocianych guzki cofają się zwykle bardzo łatwo, gdy tylko zaistnieją warunki oszczędzania głosu. Również w okresie pokwitania przychodzi często do spontanicznego cofania się tych zmian. U mówców i śpiewaków leczenie jest znacznie trudniejsze i niezbyt wdzięczne. Mechaniczne usuwanie guzków szczypczykami czy elektrokaustyką lub diatermokoagulacją jest czynnością delikatną, wymagającą nie tylko zręczności, ale i doświadczenia. Nieraz, mimo doskonałego anatomicznego wyniku chirurgicznego leczenia, brzmienie głosu nie poprawia się wyraźniej. Dlatego z rokowaniem w leczeniu operacyjnym na guzkach śpiewaczych należy być bardzo ostrożnym i nie obiecywać sobie za wiele. Niekiedy leczenie insuliną wpływa korzystnie na zanikanie guzków.
Guzki śpiewacze
