Oznacza zagięcie trzonu macicy ku tyłowi. Między osią trzonu i szyjki macicy tworzy się kąt prosty, a nawet ostry. Przyczyny mogą być rożne, np. połogowe zwiotczenie macicy, choroby przydatków, urazy; bywa też wrodzone. Tyłozgięcie występuje często z tyłopochyleniem. Może być wolne(macica ruchoma, dająca się odprowadzić ku przodowi) lub umocowane na skutek zrostów i guzów. Ruchome tyłozgięcie trzonu macicy jest często spotykaną zmianą jej położenia i jako takie nie jest stanem chorobowym. Znaczenie chorobowe ma tylko wtedy, gdy powoduje wystąpienie dolegliwości, które jednoznacznie łączą się z tyłozgięciem i ustępują po zmianie położenia macicy ku przodowi. Ruchoma tyłozgięta macica powinna poddać się próbie odprostowania. Częste próby odprowadzania tyłozgietej macicy, która nie powoduje dolegliwości, są niecelowe i przesadne. Jeśli natomiast macica nie daje się odprostować lub podczas próby odprostowania występują znaczne bóle, to objawy te mogą świadczyć o ustalonym tyłozgięciu, które spowodowane jest zrostami macicy z otrzewną miednicy mniejszej lub sąsiadującymi narządami. Częstym objawem towarzyszącym są bóle w krzyżu i obfite miesiączki, zaparcia i częste oddawanie moczu. Leczenie: operacja Baldy’ego-Frankego, Gilliama oraz inne sposoby, polegające na umocowaniu macicy do pęcherza moczowego, po doprowadzeniu macicy do przodozgięcia za pomocą wiązadeł obłych(operacja Halbana i Wertha).
Tyłozgięcie macicy
