Migrena

Zespół chorobowy, którego głównym objawem są napadowe, nawracające bóle głowy, zwykle jednostronne o rozmaitym nasileniu, czasie trwania i częstości występowania. Zwykle towarzyszą im nudności i wymioty. Napad nierzadko zostaje poprzedzany zwiastunami, w postaci objawów czuciowych, zwłaszcza wzrokowych. Migrena często występuje rodzinnie. Podłożem napadu są zaburzenia naczynioruchowe, polegające początkowo na zwężeniu, a następnie zwiotczeniu tętnic. Wyodrębnia się kilka postaci migreny: oczną, porażenną, okoporaźną i gromadną. Migrena oczu (klasyczna) objawia się napadami charakterystycznego bólu głowy, poprzedzanymi zwiastunami wzrokowymi w postaci mroczka migocącego, nieraz z niedowidzeniem jednostronnym lub osłabieniem ostrości wzroku, aż do całkowitego krótkotrwałego oślepnięcia. Migrena porażenna (skojarzona) występuje rzadko; bólowi głowy towarzyszą ogniskowe objawy mózgowe o charakterze przejściowym w postaci: parestezji, afazji bądź dyzartrii, niedowładów, czasem napadów typu padaczki Jacksona. Migrena okoporaźna objawia się napadami bólu głowy skojarzonymi z częściowym lub całkowitym porażeniem nerwów okoruchowych, powodującym opadnięcie powieki i upośledzenie ruchów gałek ocznych. Migrena gromadna (stan migrenowy) są to seryjne, powtarzające się napady (jeden po drugim), zwykle trwają krótko, często z zaczerwienieniem i poceniem się skóry twarzy, obfitą wydzieliną z nosa i łzawieniem. Leczenie w napadzie migreny polega na zapewnienie choremu spokoju i wygodnej pozycji ciała. Często wskazane jest zaciemnienie pomieszczenia i zastosowanie ucisku skroni.