Nagminne zapalenie ślinianek przyusznych (świnka)

To ostra wirusowa choroba zakaźna, charakteryzująca się powiększeniem gruczołów ślinowych. Jest chorobą głównie wieku dziecięcego. Najczęściej chorują na nią dzieci w wieku od 5. do 15. lat. Zachorować mogą także dorośli, którzy w dzieciństwie nie przechodzili świnki, ani nie byli szczepieni. Wtedy przebieg choroby jest cięższy, a objawy nasilone. Jednorazowe przebycie świnki powoduje trwałą odporność na nią. Wirus występuje w ślinie na kilka dni przed wystąpieniem objawów, ale przyjmuje się, że zaraźliwość kończy się wraz z ich ustąpieniem. Charakterystyczne objawy, to obrzęk ślinianki przyusznej, twarz w kształcie gruszki, napięta, ciepła, ale nigdy niezaczerwieniona skóra nad obrzmieniem, bóle stawu żuchwowego powodujące utrudnienie spożywania pokarmów. W wyniku powikłań może dojść do wielu stanów zapalnych, w tym: trzustki, jąder, jajników, opon mózgowych, a nawet głuchoty. Chorobę powoduje wirus, który dostaje się do organizmu drogą kropelkową i umiejscawia się przede wszystkim w gruczołach ślinowych, gdzie ulega rozmnożeniu. Świnkę najłatwiej rozpoznać po opuchnięciu i bolesności uciskowej ślinianek. Dzieci szczepi się szczepionką skojarzoną przeciwko odrze, śwince i różyczce. Szczepienia te wchodzą w skład obowiązkowego w Polsce Programu Szczepień Ochronnych. Ulgę w chorobie przynoszą ciepłe okłady obrzęku ślinianek. Chore dzieci należy jak najszybciej izolować, tym samym powodując zahamowanie wzrostu masowych zachorowań.