Choroba Alzheimera

Jest najczęstszą przyczyną lub też odmianą otępień (ponad 50%). Polega na powolnym, lecz postępującym zaniku kory mózgowej i dotyczy najczęściej osób po 65. roku życia. Choroba rozwija się powoli i często jest długo utajona. Pierwsze jej objawy są często niecharakterystyczne i pozostają niezauważone. Są to najczęściej: zaburzenia pamięci, utrata pamięci krótkotrwałej, kłopoty z czynnościami precyzyjnymi, gubienie i niemożność odnalezienia przedmiotów we własnym domu, zaburzenia mowy, spadek masy ciała. Wszystkie powyższe objawy uniemożliwiają sprostanie codziennym obowiązkom, a to z kolei rodzi lęk, obniżony nastrój czy agresję. Typowe jest narastanie podejrzliwości. Zaburzenia pamięci z czasem stają się coraz bardziej wyraźne, w równym stopniu dotyczą wydarzeń świerzych, jak i pochodzących z przeszłości. Chory przestaje być krytyczny, co do własnego wygładu. Potrzebuje pomocy przy umyciu i wyborze ubrania. Samodzielne spacery często kończą się niemożnością trafienia do domu. Występują omamy wzrokowe i słuchowe. W miarę jak choroba postępuje, chorzy nie poznają bliskich osób oraz mylą je. Pojawiają się zaburzenia zachowania, pobudzenie, bezsenność, nietrzymanie moczu i stolca. Nie odkryto jeszcze skutecznego leku całkowicie hamującego chorobę Alzheimera. Istnieją jednak leki spowalniające przebieg i łagodzące objawy, poprzez poprawę przewodnictwa impulsów nerwowych, metabolizmu komórek nerkowych oraz przepływu krwi.