Zespół przewlekłego zmęczenia

Jest to choroba ogólnoustrojowa, której istotą jest przewlekłe zmęczenie, występujące bez uchwytnej przyczyny, któremu towarzyszą dodatkowe objawy. Rozpoznanie zespołu może być postawione po wykluczeni schorzeń cielesnych i psychiatrycznych, w przebiegu których pojawia się przewlekłe zmęczenie. Choroba występuje najczęściej w wieku produkcyjnym i dotyczy najczęściej kobiet. U niektórych osób rozwija się powoli, a niekiedy początek jest nagły. Objawy zespołu mogą występować w różnych kombinacjach. Należą do nich: zmęczenie przewlekłe lub nawracające (trwające ponad 6 miesięcy), osłabienie i złe samopoczucie po wysiłku(trwające ponad 24 godziny), zaburzenia snu, bóle mięśni oraz stawów, bóle gardła, bolesne węzły chłonne, zaburzenia wagi, nudności, zaparcia, nocne poty. Zespół przewlekłego zmęczenie należy różnicować z innymi chorobami, a szczególnie z depresją, gdyż wiele objawów jest wspólnych dla obu schorzeń. Poza depresją należy uwzględnić obecność takich chorób, jak: niedoczynność tarczycy, cukrzyca, przewlekłe zapalenie wątroby, przewlekłe zatrucia lekami, nowotwory. Przyczyny choroby nie są znane. Istnieje wiele teorii na ten temat. Według nich wystąpienie zespołu może łączyć się m.in. z infekcją wirusową, zaburzeniami endokrynologicznymi i immunologicznymi. W leczeniu korzystne jest łączenie kilku metod terapeutycznych: farmakoterapii, rehabilitacji fizycznej, psychoterapii.