Wada serca

Oznacza obecność nieprawidłowego połączenia między jamami prawego i lewego serca, miedzy naczyniami tętniczymi lub naczyniem a jamą serca, nieprawidłową czynność zastawki, nieprawidłową drogę lub kierunek przepływu krwi przez serce oraz nieprawidłową anatomiczną pozycje serca. Klinicznie następstwa wad zależą od rodzaju i stopnia zaburzeń hemodynamicznych. Wady serca dzielą się na nabyte i wrodzone, organiczne i nieorganiczne, odosobnione i skojarzone oraz zastawkowe i pozazastawkowe. Wadę powstałą w życiu pozapłodowym określa się przymiotnikiem nabyta. Wady serca wrodzone są następstwem spaczenia embrionalnego rozwoju serca lub pozostania po urodzeniu fizjologicznych połączeń, np. przetrwanie przewodu tętniczego. Wada organiczna oznacza obecność anatomicznych zmian w obrębie zastawek serca, innych struktur wewnątrzsercowych lub naczyń krwionośnych. Miano wada nieorganiczna lub czynnościowa oznacza zaburzoną czynność prawidłowej zastawki lub aparatu odzastawkowego. Nazwa wada zastawkowa oznacza nieprawidłową czynność zastawki serca. Wady mogą być odosobnione, złożone lub skojarzone. Nazwa odosobniona oznacza, że w sercu lub naczyniach jest obecna tylko jedna zmiana organiczna, np. zwężenie mitralne. Wadzie odosobnionej może towarzyszyć czynnościowa lub względna wada innej zastawki. Nazwa wada złożona lub skojarzona oznacza współistnienie niedomykalności i zwężenia w obrębie tej samej zastawki lub równoczesną obecność dwóch lub więcej organicznych wad serca.