Kłykciny kończyste

Są to przerosłe, uszypułowane twory brodawkowate o kalafiorowatej powierzchni, umiejscawiające się głównie w okolicach drażnionych, zwłaszcza w okolicach narządów płciowych. Czynnikami sprzyjającymi są maceracja błon śluzowych i drażnienie, np. wydzielina z pochwy lub cewki moczowej (upławy ciężarnych). Wykwity mają charakter wydłużonych brodawek, które zlewając się, tworzą kalafiorowate, zwężone u podstawy twory – przypominające grzebień koguci (jeśli są bardzo rozrośnięte). W razie obfitej wydzieliny powierzchnia jest zapalnie zmieniona i sącząca. Najczęstsze umiejscowienie u kobiet to wargi sromowe, a u mężczyzn – wewnętrzna powierzchnia napletka i rowek zażołędny. Poza tym nierzadko zajęta jest okolica odbytu. Okres od zakażenia do pojawienia się objawów wynosi od kliku tygodni do 12 miesięcy. Powikłaniem choroby może być powstanie tzw. kłykcin olbrzymich, które mają cechy rozrostu nowotworowego tkanek. Zmiany rzadko ustępują samoistnie, za wyjątkiem kłykcin ciężarnych, które mogą cofać się po porodzie. O rozpoznaniu rozstrzyga badanie histologiczne. Chory powinien zgłosić się do lekarza wraz z partnerem seksualnym. Leczenie zależy od stopnia zaawansowania choroby, przy niewielkich zmianach wystarcza osuszanie za pomocą aerozoli i pudrów odkażających.